суса́льны, -ая, -ае.

1. гл. сусаль.

2. перан. Які вызначаецца ўяўнай прыгажосцю, саладжавасцю.

Сусальныя прамовы.

|| наз. суса́льнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суса́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суса́льны суса́льная суса́льнае суса́льныя
Р. суса́льнага суса́льнай
суса́льнае		 суса́льнага суса́льных
Д. суса́льнаму суса́льнай суса́льнаму суса́льным
В. суса́льны (неадуш.)
суса́льнага (адуш.)		 суса́льную суса́льнае суса́льныя (неадуш.)
суса́льных (адуш.)
Т. суса́льным суса́льнай
суса́льнаю		 суса́льным суса́льнымі
М. суса́льным суса́льнай суса́льным суса́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суса́льны суса́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суса́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сусалі, з’яўляецца сусаллю. Сусальнае золата. // Пакрыты сусаллю. Сусальныя рызы.

2. перан. Які вызначаецца фальшывай прыгажосцю, саладжавасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суса́ль, -і, ж. (спец.).

Тонкія пласцінкі, плёнкі з розных металаў (золата, серабра, медзі і інш.), якія служаць для дэкаратыўнага аздаблення якіх-н. вырабаў.

|| прым. суса́льны, -ая, -ае.

Сусальнае золата.

С. пернік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суса́льный суса́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)