су́рыкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́рыкавы |
су́рыкавая |
су́рыкавае |
су́рыкавыя |
| Р. |
су́рыкавага |
су́рыкавай
су́рыкавае |
су́рыкавага |
су́рыкавых |
| Д. |
су́рыкаваму |
су́рыкавай |
су́рыкаваму |
су́рыкавым |
| В. |
су́рыкавы (неадуш.)
су́рыкавага (адуш.) |
су́рыкавую |
су́рыкавае |
су́рыкавыя (неадуш.)
су́рыкавых (адуш.) |
| Т. |
су́рыкавым |
су́рыкавай
су́рыкаваю |
су́рыкавым |
су́рыкавымі |
| М. |
су́рыкавым |
су́рыкавай |
су́рыкавым |
су́рыкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
су́рыкавы су́риковый;
с. ко́лер — су́риковый цвет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
су́рыкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сурыку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́рык, -у, м.
Мінеральная чырвонааранжавая або чырвона-карычневая фарба.
Свінцовы с.
|| прым. су́рыкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)