сурмя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сурмя́ны |
сурмя́ная |
сурмя́нае |
сурмя́ныя |
| Р. |
сурмя́нага |
сурмя́най сурмя́нае |
сурмя́нага |
сурмя́ных |
| Д. |
сурмя́наму |
сурмя́най |
сурмя́наму |
сурмя́ным |
| В. |
сурмя́ны (неадуш.) сурмя́нага (адуш.) |
сурмя́ную |
сурмя́нае |
сурмя́ныя (неадуш.) сурмя́ных (адуш.) |
| Т. |
сурмя́ным |
сурмя́най сурмя́наю |
сурмя́ным |
сурмя́нымі |
| М. |
сурмя́ным |
сурмя́най |
сурмя́ным |
сурмя́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ні́келева-сурмя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ні́келева-сурмя́ны |
ні́келева-сурмя́ная |
ні́келева-сурмя́нае |
ні́келева-сурмя́ныя |
| Р. |
ні́келева-сурмя́нага |
ні́келева-сурмя́най ні́келева-сурмя́нае |
ні́келева-сурмя́нага |
ні́келева-сурмя́ных |
| Д. |
ні́келева-сурмя́наму |
ні́келева-сурмя́най |
ні́келева-сурмя́наму |
ні́келева-сурмя́ным |
| В. |
ні́келева-сурмя́ны (неадуш.) ні́келева-сурмя́нага (адуш.) |
ні́келева-сурмя́ную |
ні́келева-сурмя́нае |
ні́келева-сурмя́ныя (неадуш.) ні́келева-сурмя́ных (адуш.) |
| Т. |
ні́келева-сурмя́ным |
ні́келева-сурмя́най ні́келева-сурмя́наю |
ні́келева-сурмя́ным |
ні́келева-сурмя́нымі |
| М. |
ні́келева-сурмя́ным |
ні́келева-сурмя́най |
ні́келева-сурмя́ным |
ні́келева-сурмя́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сурмя́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сурмы 1 (у 1 знач.), утрымлівае ў сабе сурму. Сурмяныя руды. Сурмяны блішчак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сурма́, -ы́, ж.
1. Хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які ўжываецца ў розных сплавах у тэхніцы, у друкарскай справе і пад.
2. Фарба для чарнення валасоў, броваў і пад. (уст.).
|| прым. сурмя́ны, -ая, -ае.
Сурмяныя руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)