сурду́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сурду́тны сурду́тная сурду́тнае сурду́тныя
Р. сурду́тнага сурду́тнай
сурду́тнае		 сурду́тнага сурду́тных
Д. сурду́тнаму сурду́тнай сурду́тнаму сурду́тным
В. сурду́тны (неадуш.)
сурду́тнага (адуш.)		 сурду́тную сурду́тнае сурду́тныя (неадуш.)
сурду́тных (адуш.)
Т. сурду́тным сурду́тнай
сурду́тнаю		 сурду́тным сурду́тнымі
М. сурду́тным сурду́тнай сурду́тным сурду́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сурду́тны сюрту́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сурду́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сурдута. Сурдутны крой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сюрту́чный сурду́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)