супыня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супыня́ю |
супыня́ем |
| 2-я ас. |
супыня́еш |
супыня́еце |
| 3-я ас. |
супыня́е |
супыня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
супыня́ў |
супыня́лі |
| ж. |
супыня́ла |
| н. |
супыня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
супыня́й |
супыня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
супыня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
супыня́ць несов., см. спыня́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
супыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да супыніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да супыніцца.
2. Зал. да супыняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супыні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супыню́ |
супы́нім |
| 2-я ас. |
супы́ніш |
супы́ніце |
| 3-я ас. |
супы́ніць |
супы́няць |
| Прошлы час |
| м. |
супыні́ў |
супыні́лі |
| ж. |
супыні́ла |
| н. |
супыні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
супыні́ |
супыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
супыні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)