супыня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супыня́ю супыня́ем
2-я ас. супыня́еш супыня́еце
3-я ас. супыня́е супыня́юць
Прошлы час
м. супыня́ў супыня́лі
ж. супыня́ла
н. супыня́ла
Загадны лад
2-я ас. супыня́й супыня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час супыня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супыня́ць несов., см. спыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да супыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да супыніцца.

2. Зал. да супыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. супыню́ супы́нім
2-я ас. супы́ніш супы́ніце
3-я ас. супы́ніць супы́няць
Прошлы час
м. супыні́ў супыні́лі
ж. супыні́ла
н. супыні́ла
Загадны лад
2-я ас. супыні́ супыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час супыні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)