су́пніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Сталовая пасудзіна, з якой суп разліваецца па талерках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́пніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́пніца су́пніцы
Р. су́пніцы су́пніц
Д. су́пніцы су́пніцам
В. су́пніцу су́пніцы
Т. су́пніцай
су́пніцаю		 су́пніцамі
М. су́пніцы су́пніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́пніца ж. су́пник м., су́пница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́пніца, ‑ы, ж.

Міска для супу. Раней .. [Антанюк] высмейваў гэтае хаванне дарагіх талерак, супніц: на якое ліха іх тады купляць! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́пник м. и су́пница су́пніца, -цы ж., су́павая мі́са (мі́ска).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)