супако́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супако́ены супако́еная супако́енае супако́еныя
Р. супако́енага супако́енай
супако́енае		 супако́енага супако́еных
Д. супако́енаму супако́енай супако́енаму супако́еным
В. супако́ены (неадуш.)
супако́енага (адуш.)		 супако́еную супако́енае супако́еныя (неадуш.)
супако́еных (адуш.)
Т. супако́еным супако́енай
супако́енаю		 супако́еным супако́енымі
М. супако́еным супако́енай супако́еным супако́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супако́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супако́ены супако́еная супако́енае супако́еныя
Р. супако́енага супако́енай
супако́енае		 супако́енага супако́еных
Д. супако́енаму супако́енай супако́енаму супако́еным
В. супако́ены (неадуш.)
супако́енага (адуш.)		 супако́еную супако́енае супако́еныя (неадуш.)
супако́еных (адуш.)
Т. супако́еным супако́енай
супако́енаю		 супако́еным супако́енымі
М. супако́еным супако́енай супако́еным супако́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супако́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супако́ены супако́еная супако́енае супако́еныя
Р. супако́енага супако́енай
супако́енае		 супако́енага супако́еных
Д. супако́енаму супако́енай супако́енаму супако́еным
В. супако́ены (неадуш.)
супако́енага (адуш.)		 супако́еную супако́енае супако́еныя (неадуш.)
супако́еных (адуш.)
Т. супако́еным супако́енай
супако́енаю		 супако́еным супако́енымі
М. супако́еным супако́енай супако́еным супако́еных

Кароткая форма: супако́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супако́ены

1. успоко́енный, угомонённый, уня́тый; укрощённый;

2. успоко́енный;

3. успоко́енный;

1-3 см. супако́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супако́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад супакоіць.

2. у знач. прым. Які супакоіўся, не адчувае больш непакою, хвалявання. Супакоены Віктар сеў за стол і пачаў апрацоўваць селькораўскія пісьмы. Даніленка.

3. у знач. прым. Які прыйшоў у стан спакою, нерухомасці. Над затуманенай навалаю гор у супакоеным вячэрнім небе ціха дагараў шырокі Мядзведжы хрыбет. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абле́глы, -ая, -ае.

1. Які аблёг, ушчыльніўся.

А. грунт.

2. Які ўжо не рупіць, супакоены, сціхлы.

Яшчэ не аблеглыя пачуцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

присмирённый супако́ены, уціхамі́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присмире́вший супако́ены, сці́шаны, уціхамі́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угомо́нённый разг. уці́шаны; уціхамі́раны; супако́ены; суня́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умиротворённый прич., прил. прымі́раны, замі́раны; (успокоенный) супакое́ны; см. умиротвори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)