супавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супавы́ супава́я супаво́е супавы́я
Р. супаво́га супаво́й
супаво́е		 супаво́га супавы́х
Д. супаво́му супаво́й супаво́му супавы́м
В. супавы́ (неадуш.)
супаво́га (адуш.)		 супаву́ю супаво́е супавы́я (неадуш.)
супавы́х (адуш.)
Т. супавы́м супаво́й
супаво́ю		 супавы́м супавы́мі
М. супавы́м супаво́й супавы́м супавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́павы су́павая су́павае су́павыя
Р. су́павага су́павай
су́павае		 су́павага су́павых
Д. су́паваму су́павай су́паваму су́павым
В. су́павы (неадуш.)
су́павага (адуш.)		 су́павую су́павае су́павыя (неадуш.)
су́павых (адуш.)
Т. су́павым су́павай
су́паваю		 су́павым су́павымі
М. су́павым су́павай су́павым су́павых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

супавы́ супово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́павы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для супу. Супавая каструля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суп, -у, мн. супы́, -о́ў, м.

Вадкая страва — адвар з мяса, рыбы, гародніны з дабаўленнем круп, розных прыпраў і інш.

Рыбны с.

Малочны с.

|| прым. супавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супово́й су́павы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)