суні́чнік, -у, м., зб.

Кусцікі сунічнага ягадніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суні́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. суні́чнік
Р. суні́чніку
Д. суні́чніку
В. суні́чнік
Т. суні́чнікам
М. суні́чніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суні́чнік, -ку м. (растение) земляни́ка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суні́чнік, ‑у, м., зб.

Кусцікі сунічнага ягадніку. Ля мізэрных на пяску сасонак .. зелянее шыракалісты сунічнік — першы ягаднік вясны. Пташнікаў. Плёўся, пусціўся лапушысты сунічнік. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляни́ка ж. (ягоды) суні́цы, -ні́ц, (ед.) суні́ца, -цы ж.; (растение) суні́чнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)