суня́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суня́ты |
суня́тая |
суня́тае |
суня́тыя |
| Р. |
суня́тага |
суня́тай суня́тае |
суня́тага |
суня́тых |
| Д. |
суня́таму |
суня́тай |
суня́таму |
суня́тым |
| В. |
суня́ты (неадуш.) суня́тага (адуш.) |
суня́тую |
суня́тае |
суня́тыя (неадуш.) суня́тых (адуш.) |
| Т. |
суня́тым |
суня́тай суня́таю |
суня́тым |
суня́тымі |
| М. |
суня́тым |
суня́тай |
суня́тым |
суня́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
суня́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суня́ты |
суня́тая |
суня́тае |
суня́тыя |
| Р. |
суня́тага |
суня́тай суня́тае |
суня́тага |
суня́тых |
| Д. |
суня́таму |
суня́тай |
суня́таму |
суня́тым |
| В. |
суня́ты (неадуш.) суня́тага (адуш.) |
суня́тую |
суня́тае |
суня́тыя (неадуш.) суня́тых (адуш.) |
| Т. |
суня́тым |
суня́тай суня́таю |
суня́тым |
суня́тымі |
| М. |
суня́тым |
суня́тай |
суня́тым |
суня́тых |
Кароткая форма: суня́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
суня́ты
1. уня́тый; остано́вленный;
2. остано́вленный;
3. уня́тый, успоко́енный; угомонённый;
4. перен. уня́тый;
1-4 см. суня́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суня́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад суняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уня́тый
1. уціхамі́раны, суня́ты;
2. суня́ты;
3. суці́шаны; см. уня́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
угомо́нённый разг. уці́шаны; уціхамі́раны; супако́ены; суня́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суня́ць, суніму́, суні́меш, суні́ме; сунімі́; су́няты; зак.
1. што. Супакоіць, спыніць.
С. слёзы.
С. кроў.
2. што. Стрымаць рух, праяўленне чаго-н.
С. каня.
С. натоўп.
3. каго (што). Угаманіць, прымусіць супакоіцца.
С. дзяцей.
4. перан., што. Аслабіць, прыглушыць якое-н. пачуццё.
С. гнеў.
|| незак. суніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
успоко́енный
1. прич. супако́ены, заспако́ены; сці́шаны, суці́шаны, суня́ты; уціхамі́раны; см. успоко́ить;
2. прил. заспако́ены; (спокойный) спако́йны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)