сумле́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сумле́ннік сумле́ннікі
Р. сумле́нніка сумле́ннікаў
Д. сумле́нніку сумле́ннікам
В. сумле́нніка сумле́ннікаў
Т. сумле́ннікам сумле́ннікамі
М. сумле́нніку сумле́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)