сумбу́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сумбу́рнасць
Р. сумбу́рнасці
Д. сумбу́рнасці
В. сумбу́рнасць
Т. сумбу́рнасцю
М. сумбу́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сумбу́рнасць ж. сумбу́рность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумбу́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумбурнага. Сумбурнасць уражанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумбу́рны, -ая, -ае.

Пазбаўлены парадку; блытаны, хаатычны.

Сумбурнае паведамленне.

|| наз. сумбу́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сумбу́рность бязла́днасць, -ці ж., сумбу́рнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)