сульфі́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сульфі́дны |
сульфі́дная |
сульфі́днае |
сульфі́дныя |
| Р. |
сульфі́днага |
сульфі́днай
сульфі́днае |
сульфі́днага |
сульфі́дных |
| Д. |
сульфі́днаму |
сульфі́днай |
сульфі́днаму |
сульфі́дным |
| В. |
сульфі́дны (неадуш.)
сульфі́днага (адуш.) |
сульфі́дную |
сульфі́днае |
сульфі́дныя (неадуш.)
сульфі́дных (адуш.) |
| Т. |
сульфі́дным |
сульфі́днай
сульфі́днаю |
сульфі́дным |
сульфі́днымі |
| М. |
сульфі́дным |
сульфі́днай |
сульфі́дным |
сульфі́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сульфі́дны хим. сульфи́дный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сульфі́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сульфідаў, змяшчае ў сабе сульфіды. Сульфідныя руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сульфі́ды, -аў, адз. сульфі́д, М -фі́дзе, м. (спец.).
Хімічныя злучэнні серы з металамі і некаторымі неметаламі.
Прыродныя с.
Арганічныя с.
|| прым. сульфі́дны, -ая, -ае.
Сульфідныя руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сульфи́дный хим. сульфі́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)