султа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. султа́нскі султа́нская султа́нскае султа́нскія
Р. султа́нскага султа́нскай
султа́нскае		 султа́нскага султа́нскіх
Д. султа́нскаму султа́нскай султа́нскаму султа́нскім
В. султа́нскі (неадуш.)
султа́нскага (адуш.)		 султа́нскую султа́нскае султа́нскія (неадуш.)
султа́нскіх (адуш.)
Т. султа́нскім султа́нскай
султа́нскаю		 султа́нскім султа́нскімі
М. султа́нскім султа́нскай султа́нскім султа́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

султа́нскі султа́нский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

султа́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да султана ​1, належыць яму. Султанскі палац. // Які знаходзіцца пад уладай султана. Султанская дзяржава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

султа́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спадчынны тытул манархаў у некаторых мусульманскіх краінах Усходу, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| прым. султа́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

султа́нский султа́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сера́ль, ‑я, м.

1. У краінах Усходу — палац і яго ўнутраныя пакоі. Султанскі сераль.

2. У краінах Усходу — жаночая палавіна ў палацы, доме; гарэм.

[Фр. sérail ад тур. saray — палац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)