сулемо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сулемо́вы сулемо́вая сулемо́вае сулемо́выя
Р. сулемо́вага сулемо́вай
сулемо́вае		 сулемо́вага сулемо́вых
Д. сулемо́ваму сулемо́вай сулемо́ваму сулемо́вым
В. сулемо́вы (неадуш.)
сулемо́вага (адуш.)		 сулемо́вую сулемо́вае сулемо́выя (неадуш.)
сулемо́вых (адуш.)
Т. сулемо́вым сулемо́вай
сулемо́ваю		 сулемо́вым сулемо́вымі
М. сулемо́вым сулемо́вай сулемо́вым сулемо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сулемо́вы хим. сулемо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сулемо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сулемы. Сулемовы раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сулема́, -ы́, ж.

Ядавіты белы парашок хлорыстай ртуці, ужываецца як сродак для дэзінфекцыі.

|| прым. сулемо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сулемо́вый сулемо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)