сула́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сула́джваю сула́джваем
2-я ас. сула́джваеш сула́джваеце
3-я ас. сула́джвае сула́джваюць
Прошлы час
м. сула́джваў сула́джвалі
ж. сула́джвала
н. сула́джвала
Загадны лад
2-я ас. сула́джвай сула́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сула́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сула́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да суладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сула́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да суладжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)