сукнава́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сукнава́лка |
сукнава́лкі |
| Р. |
сукнава́лкі |
сукнава́лак |
| Д. |
сукнава́лцы |
сукнава́лкам |
| В. |
сукнава́лку |
сукнава́лкі |
| Т. |
сукнава́лкай
сукнава́лкаю |
сукнава́лкамі |
| М. |
сукнава́лцы |
сукнава́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сукнава́лка ж. сукнова́лка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сукнава́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Сукнавальная машына. А ў другой палавіне хаты, у трысценніку, у дзеда быў цэлы завод. Там стаялі ваўначоска і сукнавалка. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сукнова́лка ж. сукнава́лка, -кі ж., валю́ш, -ша́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)