сука́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сука́ты |
сука́тая |
сука́тае |
сука́тыя |
| Р. |
сука́тага |
сука́тай
сука́тае |
сука́тага |
сука́тых |
| Д. |
сука́таму |
сука́тай |
сука́таму |
сука́тым |
| В. |
сука́ты (неадуш.)
сука́тага (адуш.) |
сука́тую |
сука́тае |
сука́тыя (неадуш.)
сука́тых (адуш.) |
| Т. |
сука́тым |
сука́тай
сука́таю |
сука́тым |
сука́тымі |
| М. |
сука́тым |
сука́тай |
сука́тым |
сука́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сука́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і сукасты. Грышка ўперад крочыць смела Цераз ельнік заімшэлы. У руках сукаты кій. А. Александровіч. Адляцеў паўсвета і паўнеба, паўзямлі спякотнай асвяжыў, каб на ранку між сукатых вербаў васільком прабіцца на мяжы. Летка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)