сука́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сука́сты |
сука́стая |
сука́стае |
сука́стыя |
| Р. |
сука́стага |
сука́стай
сука́стае |
сука́стага |
сука́стых |
| Д. |
сука́стаму |
сука́стай |
сука́стаму |
сука́стым |
| В. |
сука́сты (неадуш.)
сука́стага (адуш.) |
сука́стую |
сука́стае |
сука́стыя (неадуш.)
сука́стых (адуш.) |
| Т. |
сука́стым |
сука́стай
сука́стаю |
сука́стым |
сука́стымі |
| М. |
сука́стым |
сука́стай |
сука́стым |
сука́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сука́сты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Сукаваты. Вакол ляжаць сукастыя голыя ствалы. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сука́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і сукасты. Грышка ўперад крочыць смела Цераз ельнік заімшэлы. У руках сукаты кій. А. Александровіч. Адляцеў паўсвета і паўнеба, паўзямлі спякотнай асвяжыў, каб на ранку між сукатых вербаў васільком прабіцца на мяжы. Летка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)