су́зить сов. зву́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зву́зіць сов. су́зить; (край кожи, материи и т.п.) спусти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паву́зіць сов.

1. (сделать более узким) су́зить;

2. (сделать чрезмерно узким) обу́зить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згарну́цца сов.

1. (скататься трубкой) сверну́ться;

2. сверну́ться; сложи́ться;

пялёсткі ру́жы ~ну́ліся — лепестки́ ро́зы сверну́лись (сложи́лись);

3. перен. (сузить, ограничить свою деятельность) сверну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згарну́ць сов.

1. сгрести́; (спец. — ещё) ску́чить;

з. збо́жжа ў ку́чу — сгрести́ зерно́ в ку́чу;

з. се́на — сгрести́ (ску́чить) се́но;

2. сверну́ть, сложи́ть;

яна́у́ла ху́стку — она́ сверну́ла (сложи́ла) плато́к;

кве́тка ~ну́ла пялёсткі — цвето́к сверну́л лепестки́;

3. разг. (папиросу) сверну́ть, скрути́ть;

4. перен. (сузить, ограничить деятельность) сверну́ть;

з. будаўні́цтва — сверну́ть строи́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сверну́ть сов.

1. (скатать) скруці́ць, мног. паскру́чваць;

2. (завернуть с краёв) згарну́ць, мног. пазго́ртваць;

3. перен. (сузить, ограничить деятельность) згарну́ць, мног. пазго́ртваць; (сократить) скараці́ць;

4. воен. (перестроить в глубину) перастро́іць, перашыхтава́ць;

сверну́ть фронт в коло́нну перастро́іць (перашыхтава́ць) фронт у кало́ну;

5. (повернуть в сторону, придать другое направление) звярну́ць, завярну́ць, збо́чыць;

сверну́ть с доро́ги в лес звярну́ць (завярну́ць, збо́чыць) з даро́гі ў лес;

6. перен. (переменить тему разговора) звярну́ць;

7. (свихнуть) разг. звярну́ць, звіхну́ць;

8. (сбить на сторону) звярну́ць, мног. пазваро́чваць, збіць, мног. пазбіва́ць;

9. (одолеть — о болезни) прост. скруці́ць;

10. (вертя, испортить) разг. скруці́ць, мног. паскру́чваць;

сверну́ть ключ скруці́ць ключ;

сверну́ть го́лову (ше́ю) скруці́ць галаву́ы́ю); см. свёртывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спусти́ть сов.

1. в разн. знач. спусці́ць, мног. паспуска́ць;

спусти́ть флаг спусці́ць сцяг;

спусти́ть шлю́пку спусці́ць шлю́пку;

спусти́ть во́ду из пруда́ спусці́ць ваду́ з са́жалкі;

спусти́ть соба́к с цепи́ спусці́ць (паспуска́ць) саба́к з ланцуга́;

я ему́ не спущу́ э́того я яму́ не спушчу́ гэ́тага;

ши́на спусти́ла шы́на спусці́ла;

спусти́ть три килогра́мма спусці́ць тры кілагра́мы;

спусти́ть куро́к спусці́ць куро́к;

спусти́ть пе́тлю (при вязании) спусці́ць во́чка;

спусти́ть с ле́стницы кого́-л. разг. спусці́ць з ле́свіцы каго́-небудзь;

2. (потерять в весе) разг. спусці́ць, скі́нуць;

3. (сузить, утончить край, конец чего-л.) спец. спусці́ць, звастры́ць; (о коже, материи и т. п.) зву́зіць, зрэ́заць;

4. муз. зні́зіць; асла́біць;

спустя́ рукава́ спусці́ўшы рукавы́;

спусти́ть жир спусці́ць лой (тлушч);

спусти́ть шку́ру спусці́ць шку́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)