судья́ в разн. знач. суддзя́, -ддзі́ м.;
ты не судья́ в э́том де́ле ты не суддзя́ ў гэ́тай спра́ве;
наро́дный судья́ наро́дны суддзя́;
судья́ пе́рвой катего́рии спорт. суддзя́ пе́ршай катэго́рыі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суддзя́ м., в разн. знач. судья́;
наро́дны с. — наро́дный судья́;
ты не с. ў гэ́тай спра́ве — ты не судья́ в э́том де́ле;
с. пе́ршай катэго́рыі — спорт. судья́ пе́рвой катего́рии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суддзя́-фікса́тар м., спорт. судья́-фикса́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Суддзя́ ’службовая асоба ў судзе, якая выносіць прыгавор’, ’чалавек, які выказвае суджэнне, думку’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Шымк. Собр.), судзья́, судзя́ ’суддзя; хто знеслаўляе, ганьбіць’ (Сл. ПЗБ), судзья́ ’суддзя’ (ТС), ст.-бел. судья ’тс’ (XIV ст., КГС). Укр. суддя́, рус. судья́, стараж.-рус. судіꙗ, суди, судии, ст.-польск. sędziá, чэш. sudí, серб.-харв. су́дија, славен. sọdij, балг. съдия́, макед. судија, ст.-слав. сѫди, сждии. Прасл. *sǫdьji — назва выканаўцы дзеяння ад *sǫditi, гл. судзіць (Борысь, 542).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
справедли́вый в разн. знач. справядлі́вы;
справедли́вое реше́ние справядлі́вае рашэ́нне;
справедли́вый судья́ справядлі́вы суддзя́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
справядлі́вы в разн. знач. справедли́вый;
с. суддзя́ — справедли́вый судья́;
~вае рашэ́нне — справедли́вое реше́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)