ця́жба, -ы, ж.

Спрэчка двух бакоў перад судом; грамадзянская судовая справа.

Ц. з суседам.

|| прым. ця́жбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асэ́сар, -а, м. (гіст.).

Судовая службовая асоба, засядацель.

Калежскі асэсар — цывільны чын восьмага класа, а таксама асоба, якая мела гэты чын, у царскай Расіі.

|| прым. асэ́сарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магістра́т

‘прадстаўнік вышэйшай улады ў Старажытным Рыме; судовая або паліцэйская службовая асоба ў некаторых краінах’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. магістра́т магістра́ты
Р. магістра́та магістра́таў
Д. магістра́ту магістра́там
В. магістра́та магістра́таў
Т. магістра́там магістра́тамі
М. магістра́це магістра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. судо́вы судо́вая судо́вае судо́выя
Р. судо́вага судо́вай
судо́вае
судо́вага судо́вых
Д. судо́ваму судо́вай судо́ваму судо́вым
В. судо́вы (неадуш.)
судо́вага (адуш.)
судо́вую судо́вае судо́выя (неадуш.)
судо́вых (адуш.)
Т. судо́вым судо́вай
судо́ваю
судо́вым судо́вымі
М. судо́вым судо́вай судо́вым судо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

медици́на медыцы́на, -ны ж.;

суде́бная медици́на судо́вая медыцы́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ця́жба, ‑ы, ж.

Уст. Спрэчка двух бакоў перад судом; грамадзянская судовая справа. [Сяляне:] — У справе ж нашых цяжбаў з вамі [пан Скірмунт].. суд стаў на вашу старану. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэфе́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў м.

1. У Старажытным Рыме: адміністрацыйная, судовая або ваенная пасада, а таксама асоба, якая яе займае.

2. У шэрагу дзяржаў: службовая асоба — кіраўнік цэнтральнага (Румынія) або рэгіянальнага (Расія) урада на месцах.

3. У некаторых краінах: начальнік гарадской паліцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́дыка-судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́дыка-судо́вы ме́дыка-судо́вая ме́дыка-судо́вае ме́дыка-судо́выя
Р. ме́дыка-судо́вага ме́дыка-судо́вай
ме́дыка-судо́вае
ме́дыка-судо́вага ме́дыка-судо́вых
Д. ме́дыка-судо́ваму ме́дыка-судо́вай ме́дыка-судо́ваму ме́дыка-судо́вым
В. ме́дыка-судо́вы (неадуш.)
ме́дыка-судо́вага (адуш.)
ме́дыка-судо́вую ме́дыка-судо́вае ме́дыка-судо́выя (неадуш.)
ме́дыка-судо́вых (адуш.)
Т. ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вай
ме́дыка-судо́ваю
ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вымі
М. ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вай ме́дыка-судо́вым ме́дыка-судо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вае́нна-судо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-судо́вы вае́нна-судо́вая вае́нна-судо́вае вае́нна-судо́выя
Р. вае́нна-судо́вага вае́нна-судо́вай
вае́нна-судо́вае
вае́нна-судо́вага вае́нна-судо́вых
Д. вае́нна-судо́ваму вае́нна-судо́вай вае́нна-судо́ваму вае́нна-судо́вым
В. вае́нна-судо́вы (неадуш.)
вае́нна-судо́вага (адуш.)
вае́нна-судо́вую вае́нна-судо́вае вае́нна-судо́выя (неадуш.)
вае́нна-судо́вых (адуш.)
Т. вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вай
вае́нна-судо́ваю
вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вымі
М. вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вай вае́нна-судо́вым вае́нна-судо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суде́бный судо́вы;

суде́бная медици́на судо́вая медыцы́на;

суде́бный пригово́р судо́вы прысу́д;

суде́бный исполни́тель судо́вы выкана́ўца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)