суда́нцы, ‑аў; адз. суданец, ‑нца, м.; суданка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. суданкі, ‑нак; ж.

Асноўнае насельніцтва Судапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суда́нка

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. суда́нка
Р. суда́нкі
Д. суда́нцы
В. суда́нку
Т. суда́нкай
суда́нкаю
М. суда́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суда́нка

‘жыхарка Судана’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суда́нка суда́нкі
Р. суда́нкі суда́нак
Д. суда́нцы суда́нкам
В. суда́нку суда́нак
Т. суда́нкай
суда́нкаю		 суда́нкамі
М. суда́нцы суда́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суда́нец,

гл. суданцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суда́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суда́нец суда́нцы
Р. суда́нца суда́нцаў
Д. суда́нцу суда́нцам
В. суда́нца суда́нцаў
Т. суда́нцам суда́нцамі
М. суда́нцу суда́нцах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суда́нка ​1,

гл. суданцы.

суда́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства злакавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)