сугро́б м. гу́рба, -бы ж., сумёт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сугро́б ’гурба намеценага снегу’ (Бяльк., Яшк., Сл. ПЗБ; усх., ЛА, 2). Ст.-бел. сугропь, суграпъ ’гурба снегу’ (XVI ст., ЖНС), ст.-рус. (XV ст.) сугробъ ’гурба, стос’, укр. сугро́б ’узвышша, узгорак’. Дыял. прасл. *sǫgrobъ < *sъ‑grebti ’згрэбці’ з апафаніяй у корані; гл. Борысь, Prefiks., 102. Параўн. серб.-харв. дыял. су̑греб ’сверб, хвароба скуры; паводле народных вераванняў — вынік таго, што чалавек наступіў на месца, дзе сабака гроб зямлю’ (Элезавіч, 2), балг. дыял. сугреб ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сумёт м. сугро́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумёт, см. сугро́б.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́рба ж. сугро́б м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суве́й м., разг. сугро́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́ра ж., обл. сугро́б м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сугру́б ’скрутак палатна і інш.’ (ТС), ’кавалак палатна для бялення’: на два сугру́бы разрэзаў (стол., ЛА, 4). Фанетычна змешанае сугроб (гл.), параўн. укр. дыял. сугро́б ’сувой палатна’, магчыма, пад уплывам грубы ’тоўсты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

намёт м.

1. (то, что наметено, куча, сугроб) прост. сумёт, -ту м., гу́рба, -бы ж.;

2. (шатёр) уст., обл. шацёр, род. шатра́ м.;

3. рыб. се́тка, -кі ж.;

4. (аллюр) гало́п, -пу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемёт​I м.

1. перакіда́нне, -ння ср., перакі́дванне, -ння ср., перакі́дка, -кі ж.;

перемёт сне́га перакіда́нне (перакі́дванне, перакі́дка) сне́гу;

2. перакіда́нне, -ння ср., перакі́дванне, -ння ср., перакі́дка, -кі ж., пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср.;

перемёт сто́га перакіда́нне (перакі́дванне, перакі́дка, пераклада́нне, перакла́дванне) сто́га; см. перемётывать​I 1, 2;

3. (сугроб) гу́рба, -бы ж., сумёт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)