стэ́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стэ́павы стэ́павая стэ́павае стэ́павыя
Р. стэ́павага стэ́павай
стэ́павае		 стэ́павага стэ́павых
Д. стэ́паваму стэ́павай стэ́паваму стэ́павым
В. стэ́павы (неадуш.)
стэ́павага (адуш.)		 стэ́павую стэ́павае стэ́павыя (неадуш.)
стэ́павых (адуш.)
Т. стэ́павым стэ́павай
стэ́паваю		 стэ́павым стэ́павымі
М. стэ́павым стэ́павай стэ́павым стэ́павых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стэ́павы степно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэ́павы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стэпу, заняты стэпамі. Стэпавыя прасторы. □ Тысяча камсамольцаў Беларусі накіроўваюцца ў леспрамгас, каб забяспечыць Данбас і іншыя гарады стэпавых раёнаў драўнінай. Дзенісевіч. // Які знаходзіцца, размешчаны ў стэпе. Стэпавая дарога. // Які жыве або расце ў стэпах. Стэпавы кавыль. Стэпавыя птушкі. // Такі, як у стэпе, уласцівы стэпу. Стэпавае паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэп, -у, мн. -ы, -аў, м.

Бязлесная роўная прастора ў зоне сухога клімату з травяністай расліннасцю.

|| прым. стэ́павы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рна-стэ́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-стэ́павы го́рна-стэ́павая го́рна-стэ́павае го́рна-стэ́павыя
Р. го́рна-стэ́павага го́рна-стэ́павай
го́рна-стэ́павае		 го́рна-стэ́павага го́рна-стэ́павых
Д. го́рна-стэ́паваму го́рна-стэ́павай го́рна-стэ́паваму го́рна-стэ́павым
В. го́рна-стэ́павы (неадуш.)
го́рна-стэ́павага (адуш.)		 го́рна-стэ́павую го́рна-стэ́павае го́рна-стэ́павыя (неадуш.)
го́рна-стэ́павых (адуш.)
Т. го́рна-стэ́павым го́рна-стэ́павай
го́рна-стэ́паваю		 го́рна-стэ́павым го́рна-стэ́павымі
М. го́рна-стэ́павым го́рна-стэ́павай го́рна-стэ́павым го́рна-стэ́павых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лу́гава-стэ́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лу́гава-стэ́павы лу́гава-стэ́павая лу́гава-стэ́павае лу́гава-стэ́павыя
Р. лу́гава-стэ́павага лу́гава-стэ́павай
лу́гава-стэ́павае		 лу́гава-стэ́павага лу́гава-стэ́павых
Д. лу́гава-стэ́паваму лу́гава-стэ́павай лу́гава-стэ́паваму лу́гава-стэ́павым
В. лу́гава-стэ́павы (неадуш.)
лу́гава-стэ́павага (адуш.)		 лу́гава-стэ́павую лу́гава-стэ́павае лу́гава-стэ́павыя (неадуш.)
лу́гава-стэ́павых (адуш.)
Т. лу́гава-стэ́павым лу́гава-стэ́павай
лу́гава-стэ́паваю		 лу́гава-стэ́павым лу́гава-стэ́павымі
М. лу́гава-стэ́павым лу́гава-стэ́павай лу́гава-стэ́павым лу́гава-стэ́павых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высакаго́рна-стэ́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высакаго́рна-стэ́павы высакаго́рна-стэ́павая высакаго́рна-стэ́павае высакаго́рна-стэ́павыя
Р. высакаго́рна-стэ́павага высакаго́рна-стэ́павай
высакаго́рна-стэ́павае		 высакаго́рна-стэ́павага высакаго́рна-стэ́павых
Д. высакаго́рна-стэ́паваму высакаго́рна-стэ́павай высакаго́рна-стэ́паваму высакаго́рна-стэ́павым
В. высакаго́рна-стэ́павы (неадуш.)
высакаго́рна-стэ́павага (адуш.)		 высакаго́рна-стэ́павую высакаго́рна-стэ́павае высакаго́рна-стэ́павыя (неадуш.)
высакаго́рна-стэ́павых (адуш.)
Т. высакаго́рна-стэ́павым высакаго́рна-стэ́павай
высакаго́рна-стэ́паваю		 высакаго́рна-стэ́павым высакаго́рна-стэ́павымі
М. высакаго́рна-стэ́павым высакаго́рна-стэ́павай высакаго́рна-стэ́павым высакаго́рна-стэ́павых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пусты́нна-стэ́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пусты́нна-стэ́павы пусты́нна-стэ́павая пусты́нна-стэ́павае пусты́нна-стэ́павыя
Р. пусты́нна-стэ́павага пусты́нна-стэ́павай
пусты́нна-стэ́павае		 пусты́нна-стэ́павага пусты́нна-стэ́павых
Д. пусты́нна-стэ́паваму пусты́нна-стэ́павай пусты́нна-стэ́паваму пусты́нна-стэ́павым
В. пусты́нна-стэ́павы (неадуш.)
пусты́нна-стэ́павага (адуш.)		 пусты́нна-стэ́павую пусты́нна-стэ́павае пусты́нна-стэ́павыя (неадуш.)
пусты́нна-стэ́павых (адуш.)
Т. пусты́нна-стэ́павым пусты́нна-стэ́павай
пусты́нна-стэ́паваю		 пусты́нна-стэ́павым пусты́нна-стэ́павымі
М. пусты́нна-стэ́павым пусты́нна-стэ́павай пусты́нна-стэ́павым пусты́нна-стэ́павых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

степно́й стэ́павы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасто́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Свабоднае, вялікае месца, абшар.

Стэпавы п.

2. Свабода, раздолле.

Дзецям тут п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)