стэ́ндавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стэ́ндавы стэ́ндавая стэ́ндавае стэ́ндавыя
Р. стэ́ндавага стэ́ндавай
стэ́ндавае		 стэ́ндавага стэ́ндавых
Д. стэ́ндаваму стэ́ндавай стэ́ндаваму стэ́ндавым
В. стэ́ндавы (неадуш.)
стэ́ндавага (адуш.)		 стэ́ндавую стэ́ндавае стэ́ндавыя (неадуш.)
стэ́ндавых (адуш.)
Т. стэ́ндавым стэ́ндавай
стэ́ндаваю		 стэ́ндавым стэ́ндавымі
М. стэ́ндавым стэ́ндавай стэ́ндавым стэ́ндавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стэ́ндавы сте́ндовый;

~вая стральба́ — сте́ндовая стрельба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэ́ндавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стэнда (у 2 знач.). Стэндавыя выпрабаванні рухавіка.

2. Які мае адносіны да стэнда (у 3 знач.). Стэндавая стральба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Шчыт, стойка, на якія выстаўляюцца прадметы для азнаямлення.

Стэнды з кнігамі.

2. Спецыяльная ўстаноўка для зборкі і выпрабавання машын.

Кантрольна-праверачны с.

3. Спецыяльна абсталяванае месца для спартыўнай і вучэбнай стральбы шротам па мішэнях-талерачках.

|| прым. стэ́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сте́ндовый стэ́ндавы;

сте́ндовая стрельба́ стэ́ндавая стральба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)