сте́ндовый стэ́ндавы;
сте́ндовая стрельба́ 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сте́ндовый стэ́ндавы;
сте́ндовая стрельба́ 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стэ́ндавы
прыметнік, адносны
| стэ́ндавы | стэ́ндавае | стэ́ндавыя | ||
| стэ́ндавага | стэ́ндавай стэ́ндавае  | 
					стэ́ндавага | стэ́ндавых | |
| стэ́ндаваму | стэ́ндавай | стэ́ндаваму | стэ́ндавым | |
| стэ́ндавы ( стэ́ндавага (  | 
					стэ́ндавую | стэ́ндавае | стэ́ндавыя ( стэ́ндавых (  | 
					|
| стэ́ндавым | стэ́ндавай стэ́ндаваю  | 
					стэ́ндавым | стэ́ндавымі | |
| стэ́ндавым | стэ́ндавай | стэ́ндавым | стэ́ндавых | |
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
стэ́ндавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да стэнда (у 2 знач.). 
2. Які мае адносіны да стэнда (у 3 знач.). 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)