стыля́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стыля́жны стыля́жная стыля́жнае стыля́жныя
Р. стыля́жнага стыля́жнай
стыля́жнае		 стыля́жнага стыля́жных
Д. стыля́жнаму стыля́жнай стыля́жнаму стыля́жным
В. стыля́жны (неадуш.)
стыля́жнага (адуш.)		 стыля́жную стыля́жнае стыля́жныя (неадуш.)
стыля́жных (адуш.)
Т. стыля́жным стыля́жнай
стыля́жнаю		 стыля́жным стыля́жнымі
М. стыля́жным стыля́жнай стыля́жным стыля́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стыля́жны стиля́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стыля́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стылягі, належыць або ўласцівы яму. Дагэтуль .. [Славік] дэманстратыўна, знаёміў сваіх стыляжных сяброў з рабочай дзяўчынай і пляваў на іх кпіны. Шамякін. Паўстае пытанне, як мог існаваць такі стыляжны тып у асяроддзі простых калгасных людзей? «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыля́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ля́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ля́г.

Прадстаўнік маладзёжнай субкультуры, распаўсюджанай у СССР з канца 1940-х да пачатку 1960-х гг., які вылучаўся яркай знешнасцю, крыклівым адзеннем, асобым слэнгам, павышанай цікавасцю да замежнай музыкі і танцаў, што сурова асуджалася грамадствам (разм.).

|| прым. стыля́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стиля́жный стыля́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)