сты́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сты́льны сты́льная сты́льнае сты́льныя
Р. сты́льнага сты́льнай
сты́льнае		 сты́льнага сты́льных
Д. сты́льнаму сты́льнай сты́льнаму сты́льным
В. сты́льны (неадуш.)
сты́льнага (адуш.)		 сты́льную сты́льнае сты́льныя (неадуш.)
сты́льных (адуш.)
Т. сты́льным сты́льнай
сты́льнаю		 сты́льным сты́льнымі
М. сты́льным сты́льнай сты́льным сты́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сты́льны, -ая, -ае.

1. Вытрыманы ў якім-н. пэўным стылі¹ (у 1 і 2 знач.).

Стыльнае плаванне.

2. Які вызначаецца індывідуальнасцю ў адзенні, паводзінах і да т.п.

Стыльная жанчына.

|| наз. сты́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сты́льны сти́льный; см. стыль I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сты́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Вытрыманы ў адным якім‑н. стылі (у 1, 3 знач.). Стыльны гарнітур. Стыльнае адзенне. □ Пушысты дыван на паркетнай падлозе, стыльная, пад чырвонае дрэва, мэбля, мяккія ложкі са свежай бялізнай і ўзорыстымі атласнымі пакрываламі, чысціня, утульнасць — што больш трэба! Хадкевіч.

2. Разм. Такі, як у стылягі, уласцівы яму; занадта модны. Стыльны выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сти́льный сты́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)