сты́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сты́льнасць
Р. сты́льнасці
Д. сты́льнасці
В. сты́льнасць
Т. сты́льнасцю
М. сты́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сты́льнасць ж. сти́льность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сты́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стыльнага. Стыльнасць мэблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сты́льны, -ая, -ае.

1. Вытрыманы ў якім-н. пэўным стылі¹ (у 1 і 2 знач.).

Стыльнае плаванне.

2. Які вызначаецца індывідуальнасцю ў адзенні, паводзінах і да т.п.

Стыльная жанчына.

|| наз. сты́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гламу́р, -у, м.

Асаблівая прывабнасць, стыльнасць, эфектнасць каго-, чаго-н.

|| прым. гламу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сти́льность сты́льнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)