сты́льб

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сты́льб сты́льбы
Р. сты́льба сты́льбаў
Д. сты́льбу сты́льбам
В. сты́льб сты́льбы
Т. сты́льбам сты́льбамі
М. сты́льбе сты́льбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стыльб м., физ. стильб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стыльб, ‑а, м.

Міжнародная адзінка яркасці святла.

[Ад грэч. stilbō — ззяю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стильб физ. стыльб, род. сты́льба м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)