стыкну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
стыкну́ся |
стыкнё́мся |
| 2-я ас. |
стыкне́шся |
стыкняце́ся |
| 3-я ас. |
стыкне́цца |
стыкну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
стыкну́ўся |
стыкну́ліся |
| ж. |
стыкну́лася |
| н. |
стыкну́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
стыкні́ся |
стыкні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
стыкну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стыкну́цца сов. соприкосну́ться, стать вприты́к с че́м-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стыкну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Аднакр. да стыкацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Мець сумежныя бакі, размяшчацца вельмі блізка, упрытык.
Ветравыя дошкі стыкаюцца над франтонамі.
2. Знаходзіцца дзе-н. які-н. час, прыпыняцца.
Дома прыходзіцца рэдка с.
3. перан. Быць звязаным з чым-н.; мець адносіны да чаго-н.
Нашы інтарэсы стыкаюцца даволі часта.
|| аднакр. стыкну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)