сты́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сты́кваю сты́кваем
2-я ас. сты́кваеш сты́кваеце
3-я ас. сты́квае сты́кваюць
Прошлы час
м. сты́кваў сты́квалі
ж. сты́квала
н. сты́квала
Загадны лад
2-я ас. сты́квай сты́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сты́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сты́кваць несов., разг. исты́кивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сты́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сты́каць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сты́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Чым-н. вострым пакалоць у многіх месцах, усюды.

|| незак. сты́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исты́кивать несов., разг. сты́кваць; (искалывать) ско́лваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)