стушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; зак., што.

1. Тушуючы, зрабіць непрыкметным і паступовым пераход ад цёмнага да светлага колеру (спец.).

С. плоскасць.

2. перан. (разм.). Зрабіць менш прыкметным, выразным; згладзіць.

Час стушаваў гора.

|| незак. стушо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. стушо́ўванне, -я, н. і стушо́ўка, -і, ДМ -шо́ўцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стушава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стушу́ю стушу́ем
2-я ас. стушу́еш стушу́еце
3-я ас. стушу́е стушу́юць
Прошлы час
м. стушава́ў стушава́лі
ж. стушава́ла
н. стушава́ла
Загадны лад
2-я ас. стушу́й стушу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час стушава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стушава́ць сов. стушева́ть;

с. пло́скасць — стушева́ть пло́скость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., каго-што.

1. Спец. Тушуючы, зрабіць паступовым і непрыкметным пераход ад цёмнага да светлага. Стушаваць плоскасць.

2. перан. Разм. Зрабіць менш прыкметным, выразным; згладзіць. Час стушаваў Петрусёва гора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стушева́ть сов., прям., перен. стушава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стушава́ны стушёванный; см. стушава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стушо́ўваць несов. стушёвывать; см. стушава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стушо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да стушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стушава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад стушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. стушоўваць — стушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)