стуха́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. стуха́е стуха́юць
Прошлы час
м. стуха́ў стуха́лі
ж. стуха́ла
н. стуха́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час стуха́ючы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да стухнуць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тухнуць, патухаць, стухаць, затухаць, гаснуць, згасаць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)