ступлены - Пошук

сту́плены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сту́плены	сту́пленая	сту́пленае	сту́пленыя
Р.	сту́пленага	сту́пленай сту́пленае	сту́пленага	сту́пленых
Д.	сту́пленаму	сту́пленай	сту́пленаму	сту́пленым
В.	сту́плены (неадуш.) сту́пленага (адуш.)	сту́пленую	сту́пленае	сту́пленыя (неадуш.) сту́пленых (адуш.)
Т.	сту́пленым	сту́пленай сту́пленаю	сту́пленым	сту́пленымі
М.	сту́пленым	сту́пленай	сту́пленым	сту́пленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сту́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сту́плены	сту́пленая	сту́пленае	сту́пленыя
Р.	сту́пленага	сту́пленай сту́пленае	сту́пленага	сту́пленых
Д.	сту́пленаму	сту́пленай	сту́пленаму	сту́пленым
В.	сту́плены (неадуш.) сту́пленага (адуш.)	сту́пленую	сту́пленае	сту́пленыя (неадуш.) сту́пленых (адуш.)
Т.	сту́пленым	сту́пленай сту́пленаю	сту́пленым	сту́пленымі
М.	сту́пленым	сту́пленай	сту́пленым	сту́пленых

Кароткая форма: сту́плена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сту́плены исту́пленный; см. ступі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сту́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ступіць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исту́пленный сту́плены, зату́плены, вы́туплены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тупі́ць, туплю́, ту́піш, ту́піць; ту́плены; незак., што.

Рабіць тупым (у 1 знач.).

Т. нож.

|| зак. затупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены, вы́тупіць, -плю, -піш, -піць і ступі́ць, ступлю́, сту́піш, сту́піць; сту́плены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саступі́ць, -ступлю́, -сту́піш, -сту́піць; -сту́плены; зак.

1. Пакінуўшы якое-н. месца, перайсці на іншае.

С. на тратуар.

С. з ганка (спусціцца).

2. што і чаго. Добраахвотна адмовіцца ад каго-, чаго-н., перадаўшы каму-н. іншаму (разм.).

С. сваю чаргу.

С. месца ў аўтобусе (вызваліць для іншага). Не саступім ворагу зямлі роднай (не здадзім).

3. Перастаць супраціўляцца, пярэчыць; пайсці на ўступкі (разм.).

Ён жа малы, трэба яму с.

4. Аказацца горшым у якіх-н. адносінах пры параўнанні з кім-, чым-н.

У ведах па геаграфіі ён не саступіць нікому.

5. што. Пры продажы аддаць танней вызначанай цаны.

Каб саступіла трохі, то можна купіць і больш яблыкаў.

|| незак. саступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verbum