стукані́на, -ы, ж. (разм.).

Тое, што і стукат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стукані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. стукані́на
Р. стукані́ны
Д. стукані́не
В. стукані́ну
Т. стукані́най
стукані́наю
М. стукані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стукані́на ж., разг. стукотня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стукані́на, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і стукат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стукотня́ разг. стукатня́, -ні́ ж., стукані́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)