назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| стрэптацы́ду | |
| стрэптацы́ду | |
| стрэптацы́дам | |
| стрэптацы́дзе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| стрэптацы́ду | |
| стрэптацы́ду | |
| стрэптацы́дам | |
| стрэптацы́дзе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Лекавы сродак, які выкарыстоўваецца пры стрэптакокавых захворваннях.
[Ад слова стрэпта (кок) і лац. caedere — забіваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрептоци́д
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)