стрэ́льбавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стрэ́льбавы стрэ́льбавая стрэ́льбавае стрэ́льбавыя
Р. стрэ́льбавага стрэ́льбавай
стрэ́льбавае
стрэ́льбавага стрэ́льбавых
Д. стрэ́льбаваму стрэ́льбавай стрэ́льбаваму стрэ́льбавым
В. стрэ́льбавы (неадуш.)
стрэ́льбавага (адуш.)
стрэ́льбавую стрэ́льбавае стрэ́льбавыя (неадуш.)
стрэ́льбавых (адуш.)
Т. стрэ́льбавым стрэ́льбавай
стрэ́льбаваю
стрэ́льбавым стрэ́льбавымі
М. стрэ́льбавым стрэ́льбавай стрэ́льбавым стрэ́льбавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрэ́льбавы руже́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрэ́льбавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стрэльбы. Стрэльбавы чахол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэ́льба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Ручная агнястрэльная і пнеўматычная зброя з доўгім ствалом.

Паляўнічая с.

|| прым. стрэ́льбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)