стрэ́лкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стрэ́лкавы стрэ́лкавая стрэ́лкавае стрэ́лкавыя
Р. стрэ́лкавага стрэ́лкавай
стрэ́лкавае		 стрэ́лкавага стрэ́лкавых
Д. стрэ́лкаваму стрэ́лкавай стрэ́лкаваму стрэ́лкавым
В. стрэ́лкавы (неадуш.)
стрэ́лкавага (адуш.)		 стрэ́лкавую стрэ́лкавае стрэ́лкавыя (неадуш.)
стрэ́лкавых (адуш.)
Т. стрэ́лкавым стрэ́лкавай
стрэ́лкаваю		 стрэ́лкавым стрэ́лкавымі
М. стрэ́лкавым стрэ́лкавай стрэ́лкавым стрэ́лкавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрэ́лкавы, ‑ая, ‑ае.

Які даў, пусціў стрэлку (стрэлкі) (у 5 знач.). Стрэлкавая цыбуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стре́льчатый

1. архит. стральча́ты, спіча́сты;

2. бот. стрэ́лкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)