стрыма́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стрыма́льны стрыма́льная стрыма́льнае стрыма́льныя
Р. стрыма́льнага стрыма́льнай
стрыма́льнае		 стрыма́льнага стрыма́льных
Д. стрыма́льнаму стрыма́льнай стрыма́льнаму стрыма́льным
В. стрыма́льны (неадуш.)
стрыма́льнага (адуш.)		 стрыма́льную стрыма́льнае стрыма́льныя (неадуш.)
стрыма́льных (адуш.)
Т. стрыма́льным стрыма́льнай
стрыма́льнаю		 стрыма́льным стрыма́льнымі
М. стрыма́льным стрыма́льнай стрыма́льным стрыма́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які што‑н. стрымлівае. Стрымальны пачатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сде́рживающий

1. прич. які́ (што) стры́млівае;

2. прил. стрыма́льны;

сде́рживающее нача́ло стрыма́льны пача́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)