стрыга́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (разм.).

Тое, што і стрыгальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стрыга́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стрыга́ль стрыгалі́
Р. стрыгаля́ стрыгалёў
Д. стрыгалю́ стрыгаля́м
В. стрыгаля́ стрыгалёў
Т. стрыгалём стрыгаля́мі
М. стрыгалю́ стрыгаля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрыга́ль, -ля́ м., разг., см. стрыга́льшчык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрыга́ль, ‑я, м.

Разм. Тое, што і стрыгальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)