стру́шчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́шчаны стру́шчаная стру́шчанае стру́шчаныя
Р. стру́шчанага стру́шчанай
стру́шчанае		 стру́шчанага стру́шчаных
Д. стру́шчанаму стру́шчанай стру́шчанаму стру́шчаным
В. стру́шчаны (неадуш.)
стру́шчанага (адуш.)		 стру́шчаную стру́шчанае стру́шчаныя (неадуш.)
стру́шчаных (адуш.)
Т. стру́шчаным стру́шчанай
стру́шчанаю		 стру́шчаным стру́шчанымі
М. стру́шчаным стру́шчанай стру́шчаным стру́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стру́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́шчаны стру́шчаная стру́шчанае стру́шчаныя
Р. стру́шчанага стру́шчанай
стру́шчанае		 стру́шчанага стру́шчаных
Д. стру́шчанаму стру́шчанай стру́шчанаму стру́шчаным
В. стру́шчаны (неадуш.)
стру́шчанага (адуш.)		 стру́шчаную стру́шчанае стру́шчаныя (неадуш.)
стру́шчаных (адуш.)
Т. стру́шчаным стру́шчанай
стру́шчанаю		 стру́шчаным стру́шчанымі
М. стру́шчаным стру́шчанай стру́шчаным стру́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стру́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́шчаны стру́шчаная стру́шчанае стру́шчаныя
Р. стру́шчанага стру́шчанай
стру́шчанае		 стру́шчанага стру́шчаных
Д. стру́шчанаму стру́шчанай стру́шчанаму стру́шчаным
В. стру́шчаны (неадуш.)
стру́шчанага (адуш.)		 стру́шчаную стру́шчанае стру́шчаныя (неадуш.)
стру́шчаных (адуш.)
Т. стру́шчаным стру́шчанай
стру́шчанаю		 стру́шчаным стру́шчанымі
М. стру́шчаным стру́шчанай стру́шчаным стру́шчаных

Кароткая форма: стру́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стру́шчаны раздро́бленный, раздроблённый, разда́вленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стру́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад струшчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)