струко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. струко́вы струко́вая струко́вае струко́выя
Р. струко́вага струко́вай
струко́вае		 струко́вага струко́вых
Д. струко́ваму струко́вай струко́ваму струко́вым
В. струко́вы (неадуш.)
струко́вага (адуш.)		 струко́вую струко́вае струко́выя (неадуш.)
струко́вых (адуш.)
Т. струко́вым струко́вай
струко́ваю		 струко́вым струко́вымі
М. струко́вым струко́вай струко́вым струко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

струко́вы, см. стру́кавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стру́кавы і струко́вы, -ая, -ае.

Са струкамі, у струках.

Струкавыя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

струко́вы,

гл. струкавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стру́кавы і струко́вы, ‑ая, ‑ае.

Са струкамі, у струках. Струкавыя травы. Струкавыя культуры. // З зярнятамі ў струках. Струковая фасоля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стручко́вый стру́кавы, струко́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)