стру́жкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́жкавы стру́жкавая стру́жкавае стру́жкавыя
Р. стру́жкавага стру́жкавай
стру́жкавае		 стру́жкавага стру́жкавых
Д. стру́жкаваму стру́жкавай стру́жкаваму стру́жкавым
В. стру́жкавы (неадуш.)
стру́жкавага (адуш.)		 стру́жкавую стру́жкавае стру́жкавыя (неадуш.)
стру́жкавых (адуш.)
Т. стру́жкавым стру́жкавай
стру́жкаваю		 стру́жкавым стру́жкавымі
М. стру́жкавым стру́жкавай стру́жкавым стру́жкавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стру́жкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стружкі, які прызначаны, служыць для вырабу стружак. Стружкавы станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стру́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Тонкая вузкая спіралепадобная стужка дрэва, металу і пад., якая ўтвараецца пры апрацоўцы іх паверхні струганнем.

Драўляная с. (зб.).

◊

Сагнаць стружку з каго-н. — прапясочыць каго-н.

|| прым. стру́жкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драўні́нна-стру́жкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. драўні́нна-стру́жкавы драўні́нна-стру́жкавая драўні́нна-стру́жкавае драўні́нна-стру́жкавыя
Р. драўні́нна-стру́жкавага драўні́нна-стру́жкавай
драўні́нна-стру́жкавае		 драўні́нна-стру́жкавага драўні́нна-стру́жкавых
Д. драўні́нна-стру́жкаваму драўні́нна-стру́жкавай драўні́нна-стру́жкаваму драўні́нна-стру́жкавым
В. драўні́нна-стру́жкавы (неадуш.)
драўні́нна-стру́жкавага (адуш.)		 драўні́нна-стру́жкавую драўні́нна-стру́жкавае драўні́нна-стру́жкавыя (неадуш.)
драўні́нна-стру́жкавых (адуш.)
Т. драўні́нна-стру́жкавым драўні́нна-стру́жкавай
драўні́нна-стру́жкаваю		 драўні́нна-стру́жкавым драўні́нна-стру́жкавымі
М. драўні́нна-стру́жкавым драўні́нна-стру́жкавай драўні́нна-стру́жкавым драўні́нна-стру́жкавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

драўня́на-стру́жкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. драўня́на-стру́жкавы драўня́на-стру́жкавая драўня́на-стру́жкавае драўня́на-стру́жкавыя
Р. драўня́на-стру́жкавага драўня́на-стру́жкавай
драўня́на-стру́жкавае		 драўня́на-стру́жкавага драўня́на-стру́жкавых
Д. драўня́на-стру́жкаваму драўня́на-стру́жкавай драўня́на-стру́жкаваму драўня́на-стру́жкавым
В. драўня́на-стру́жкавы (неадуш.)
драўня́на-стру́жкавага (адуш.)		 драўня́на-стру́жкавую драўня́на-стру́жкавае драўня́на-стру́жкавыя (неадуш.)
драўня́на-стру́жкавых (адуш.)
Т. драўня́на-стру́жкавым драўня́на-стру́жкавай
драўня́на-стру́жкаваю		 драўня́на-стру́жкавым драўня́на-стру́жкавымі
М. драўня́на-стру́жкавым драўня́на-стру́жкавай драўня́на-стру́жкавым драўня́на-стру́жкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

драўня́на-стру́жкавы древе́сно-стру́жечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стру́жечный стру́жкавы, стру́жачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

древе́сно-стру́жечный драўня́на-стру́жкавы;

древе́сно-стру́жечная плита́ драўняна-стру́жкавая пліта́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)