строчи́ть несов., в разн. знач. страчы́ць;
строчи́ть на маши́не страчы́ць на машы́не;
строчи́ть письмо́ страчы́ць ліст;
строчи́ть из пулемёта страчы́ць з кулямёта;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
страчы́ць несов.
1. порт. строчи́ть;
с. рукавы́ — строчи́ть рукава́;
2. перен., разг. (писать) строчи́ть, ката́ть;
с. пісьмо́ — строчи́ть (ката́ть) письмо́;
3. (стрелять из автоматического оружия) строчи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
штабнава́ць несов., сапож., порт. строчи́ть, шить, прошива́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стро́чкаI в разн. знач. стро́чка, -кі ж.; см. строчи́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ля́сы тачы́ць ’марна траціць час у пустых размовах’ (ТСБМ, Юрч. Фраз. 2, Касп.). Укр. ляси підпуска(ти) ’заляцацца’, рус. лясы точить (веять, разводить, подводить, сказывать, строить, строчить) ’марна траціць час у балбатні, пляткарыць’. Паводле пашырэння ў гаворках можна меркаваць аб запазычанні з рус. мовы, у якой гэта запазычанне з польск. balasy ’балясы’ < італ. balaustro ’баляса ў балюстрадзе’ (Сабалеўскі, РФВ, 66, 345; Фасмер, 2, 552). Параўн. рус. кастр. лясы‑балясы ’балбатня, леменда’, ярасл. лясы‑балясы точить ’пустасловіць’, ’жартаваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
застрачы́ць I сов., порт. застрочи́ть;
з. скла́дку — застрочи́ть скла́дку
застрачы́ць II сов. (начать строчить) застрочи́ть;
з. пяро́м — застрочи́ть перо́м;
з. з кулямёта — застрочи́ть из пулемёта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)