строка́II ж., уст., обл. (овод) здрок, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
строка́I ж.
1. радо́к, -дка́ м.;
начина́ть с но́вой строки пачына́ць з но́вага радка́;
кра́сная строка́ но́вы радо́к;
2. (о ла́пте) радо́к, -дка́ м., пало́ска, -кі ж.;
◊
чита́ть ме́жду строк чыта́ць памі́ж радко́ў;
строка́ в строку́ радо́к у радо́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пало́ска ж., уменьш. поло́ска; (в лапте — ещё) стро́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стро́чкаII ж. (строка) радо́к, -дка́ м.;
◊
стро́чка в стро́чку радо́к у радо́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
радо́к, -дка́ м.
1. ряд;
р. бу́льбы — ряд карто́феля;
2. строка́ ж., стро́чка ж.;
пачына́ць з но́вага радка́ — начина́ть с но́вой строки́ (стро́чки);
3. разг. (о причёске) пробо́р;
◊ чыта́ць памі́ж радко́ў — чита́ть ме́жду строк;
р. у р. — строка́ в строку́, стро́чка в стро́чку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Страка́ ‘пятля (вушка) у лапцях’ (глыб., паст., Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), стро́кі ‘вушкі ў лапцях’ (Жд. 3, Мат. Маг.; барыс., Шатал.), “доўгія вяроўчатыя валокі, якія працягваюцца праз сярэднія вушкі і ўтвараюць па абодвух бакох пяткі пастолу вялікія петлі — строкі” (Серб. Вічын), сюды ж стро́чанікі ‘лапці (лепшага вырабу)’ (Мат. Гом.), стро́чка ‘стужка’ (Ян.). Параўн. укр. строка́ ‘рант у пасталах’, строчаки́ ‘шнуркі для прывязвання лапцей’, стрічка ‘стужка, тасёмка’, дыял. стри́чка ‘пятля для лоўлі птушак’, рус. строка́ ‘радок лыка пры пляценні лапцей’, польск. дыял. stroka, strzoka ‘паласа’, ст.-польск. stroka ‘пояс, паласа, кропка’, в.-луж. tšoka ‘шрам, след ад апёка’. Бязлай (3, 332) адносіць сюды ж славен. stróka ‘слой, нізка’ і серб.-харв. стро̏ка ‘кароста ў авечак’, štroka ‘нейкая хвароба ў свіней’. Літ. strakà ‘слой, нізка’ запазычана з славянскай. Слова роднаснае строк ‘авадзень’ (гл.), яго першаснае значэнне меркавалася як ‘укол; кропка’ (Міклашыч, 325; Траўтман, 284; Фасмер, 3, 780; Шустар-Шэўц, 1548), параўн. строк 3 (гл.). Паводле ЕСУМ (5, 444, 447–448), частка ўкраінскіх слоў лічыцца запазычанай з польскай і далей з ням. Strick ‘вяроўка, завязка’, што не выключае кантамінацыі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абза́ц м.
1. абзац; кра́сная строка́; о́тступ;
з ~ца — с абза́ца; с кра́сной строки́;
2. (часть текста между двумя отступами) абза́ц;
прачыта́ць два ~цы — прочита́ть два абза́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бягу́чы теку́щий; (о воде) бы́стро теку́щий;
○ б. мо́мант — теку́щий моме́нт;
б. раху́нак — бухг. теку́щий счёт;
~чыя спра́вы — теку́щие дела́;
б. радо́к — бегу́щая строка́;
◊ (шука́й) ~чага во́ўка след — погов. ищи́ ве́тра в по́ле
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
све́рху нареч., в разн. знач. зве́рху;
жир пла́вает све́рху тлушч пла́вае зве́рху;
втора́я строка́ све́рху другі́ радо́к зве́рху;
смотре́ть све́рху вниз глядзе́ць зве́рху ўніз;
директи́ва све́рху перен. дырэкты́ва зве́рху;
◊
све́рху до́низу з ве́рху да ні́зу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стихI
1. (стихотворная речь) верш, род. ве́рша м.;
разме́р стиха́ паме́р ве́рша;
2. мн. стихи́ ве́ршы, -шаў;
чита́ть стихи́ чыта́ць ве́ршы;
3. (строка стихотворения) радо́к, -дка́ м.;
4. (в библии) сціх, род. сціха́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)