стра́шанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. стра́шанне
Р. стра́шання
Д. стра́шанню
В. стра́шанне
Т. стра́шаннем
М. стра́шанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стра́шанне ср. устраше́ние, запу́гивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́шанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. страшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страща́ние стра́шанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устраше́ние стра́шанне, -ння ср., застра́шванне, -ння ср.; запу́жванне, -ння ср., запало́хванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)