страча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
страча́юся |
страча́емся |
| 2-я ас. |
страча́ешся |
страча́ецеся |
| 3-я ас. |
страча́ецца |
страча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
страча́ўся |
страча́ліся |
| ж. |
страча́лася |
| н. |
страча́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
страча́йся |
страча́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
страча́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
страча́цца несов., возвр., страд., см. сустрака́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
страча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Тое, што і сустракацца. Але нават тады, калі б .. [Ядвіся] была старой, бяззубай, гарбатай і крывой,.. [Чабаноўскі] — гэта разумелася сэрцам — усё роўна лічыў бы яе дзівам, якое страчаецца толькі самым шчаслівым людзям на свеце. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
встреча́ться сустрака́цца, разг. страча́цца, спатыка́цца; (попадаться) трапля́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скара́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да скарыць.
скара́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Разм. Тое, што і пакараць 1. Няхай бы паню смерць забіла, Як цяжка нас яна скарала: Навек з табою разлучыла І не страчацца паказала. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)