страка́ткі, ‑так; адз. стракатка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Сямейства матылькоў з яркай стракатай афарбоўкай крылаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страка́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. страка́тка страка́ткі
Р. страка́ткі страка́так
Д. страка́тцы страка́ткам
В. страка́тку страка́так
Т. страка́ткай
страка́ткаю		 страка́ткамі
М. страка́тцы страка́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)